|
|
کد مطلب: 102323
۳ حجابي که قلب انسان دارد
تاریخ انتشار : 1394/04/08 13:36:32
نمایش : 2684
آيت‌الله ناصري از اساتيد اخلاق مي‌گويد: کسي نيست که بگويد من خدا را دوست ندارم! همه ما مي‌گوييم خدا را دوست داريم؛ دوست داشتن خدا يک شرط دارد و آن هم تبعيت از اوست.
به گزارش سلام لردگان؛ به نقل از افکارنيوز، آيت‌الله محمد ناصري از اساتيد برجسته اخلاق در جديدترين سخنراني خود که در هر روز از ايام ماه مبارک رمضان در مسجد کمرزرين اصفهان برگزار مي‌شود، گفت: راجع به محبت خدا نسبت به بنده‌ها و محبت بنده‌ها نسبت به خداوند حرف‌هاي زيادي وجود دارد.
وي اظهار داشت: خداوند متعال بيش از ۱۲ مرتبه در قرآن کريم اعلام کرده است که من بنده‌ها را دوست دارم و مؤمنين هم مرا دوست دارند. از اين رو اگر خداوند دوستمان نداشت اين همه نعمت و مهلت در معصيت به ما نمي‌داد! روايات اسلامي در اين زمينه به حد تواتر رسيده و داستان‌هاي مفصلي براي انبياي گذشته در اين خصوص وجود دارد.
* «تبعيت از الله» شرط اصلي دوستي با خداست
اين استاد اخلاق با اشاره به آيه ۳۱ سوره مبارکه آل عمران، مبني بر «قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونِي» گفت: کسي نيست که بگويد من خدا را دوست ندارم همه ما مي‌گوييم خدا را دوست داريم. البته دوست داشتن خدا يک شرط دارد و آن هم تبعيت از خداوند متعال است. دستورات صريح قرآن، احکام الهي و ... همگي به نفع ما است بنابراين ما که مي‌گوييم خدا را دوست داريم بايد از او تبعيت کنيم اگر اطاعت کرديم گناهان ما را مي‌بخشد.
آيت‌الله ناصري ابراز داشت: نقل کرده‌اند بنده‌اي از بنده‌هاي خوب خدا حساب کرد ۶۰ سال از عمرش گذشت است اگر در طي اين ۶۰ سال روزي يک گناه مرتکب شده باشد در طول يک سال مي‌شود ۲۴ هزار گناه. با خود گفت آيا من خدا را ملاقات کنم با ۲۴ هزار گناه! لذا نتوانست دوام بياورد و از قصه دق کرد.
وي تصريح کرد: يأس و نااميدي از رحمت الهي بالاترين گناه است شب و روز و زمين شاهد گناهان ما است اگر ما از رحمت الهي نااميد نباشيم خداوند همه آنها را خواهد بخشيد و اثري از گناهانمان در پرونده اعمالمان باقي نخواهد ماند. همانطور که در پاييز باد مي‌وزد و برگ‌ها را از درخت پايين مي‌ريزد خداوند متعال در ماه مبارک رمضان گناهان ما را مي‌بخشد.
اين اسناد اخلاق با بيان اينکه کسي که خدا را دوست داشته باشد ديگر گناه، معصيت و مخالفتي با امر خداوند نمي‌کند، گفت: بنابراين قلبي که طاهر بوده و مهجور به حجب ظلماني نباشد خداوند، محبت خويش و بندگان مؤمنش را در دل او جاي خواهد داد.
وي اظهار داشت: قلب ما سه حجاب دارد يک حجاب براي طينت ما است، يک حجاب براي صفات رذيله که هر يک از صفات رذيله يک حجاب دارد و در کل يک حجاب قطوري را تشکيل مي‌دهد و حجاب سوم نيز به گناهان ما باز مي‌گردد. براي اينکه محبت خداوند در قلب ما جايگزين شود ابتدا بايد توبه از اعمال گذشته داشته، خودمان را اصلاح کرده و صفات رذيله را از بين ببريم.
* اگر خدا را دوست داريم بايد محبت دنيا را از دلمان بيرون کنيم
آيت‌الله ناصري با اشاره به حديث «حَبَّبَ إِلَيْکُمُ الْإيمانَ وَ زَيَّنَهُ في قُلُوبِکُمْ» مراد از ايمان همان حب اهل بيت (ع) است و خداوند است که محبت و عشق و علاقه ما را در قلب ديگران مي‌اندازد اگر اميرالمؤمنين (ع) و اهل بيتش را دوست مي‌داريم بايد از خدا تشکر کنيم.
وي با بيان اينکه اگر خدا را دوست داريم بايد محبت دنيا را از دلمان بيرون کنيم، گفت: اهل بيت (ع) وضع مالي خوبي داشتند از جمله اميرالمؤمنين (ع) ۳۶ رشته قنات داشت اما ببينيم که خود حضرت شب‌ها چه مي‌خورد و خانه‌اش چه وضعي داشت دنيا بد نيست بلکه علاقه به دنيا بد است چرا که سلمان و اباذر با استفاده از همين دنيا توانستند بندگان مقرب درگاه الهي شوند بنابراين دنيا سکوي پرش است براي پرواز.
اين استاد اخلاق اظهار داشت: براساس حديث امام صادق(ع) مبني بر «حَبَّبَ إِلَيْکُمُ الْإيمانَ وَ زَيَّنَهُ في قُلُوبِکُمْ»؛ خداوند اين ايمان را زينت در دل‌هاي شما قرار داد و هر کس که اميرالمؤمنين (ع) را دوست دارد گناه ضرري به او نمي‌رساند يعني او اصلاً گناه نمي‌کند و سالبه به انتفاع موضوع است. کاري کنيم علاقه و محبت اهل بيت (ع) در دلمان بماند و قابل زوال نباشد.
وي در پايان به بيان روايتي از امام رضا(ع) پرداخت و گفت: عده زيادي براي زيارت حضرت رضا (ع) به خراسان آمدند، غلام حضرت به امام رضا (ع) عرض کرد: شيعيان شما آمده‌اند حضرت فرمودند من آثار شيعه را در آنها نمي‌بينم آن افراد تا دو ماه پشت‌سر هم بارها به محضر حضرت شرفياب مي‌شدند اما امام رضا (ع) اجازه ورود به آنها نمي‌داد دفعه آخر با خود گفتند اگر اين بار حضرت راهمان نداد ديگر به شهرمان بازنمي‌گرديم بلکه يک قبري حفر مي‌کنيم و داخل آن مي‌رويم. بر حضرت رضا (ع) وارد شدند باز حضرت آنها به آنها اجازه ورود نداد آن افراد زبان به گلايه گشودند و گفتند يا اباالحسن براي چه به ما اجازه ورود نمي‌دهيد حضرت فرمودند شما مي‌گوييد از شيعيان من هستيد در حالي که من آثار شيعگي را در شما نمي‌بينم بلکه بايد بگوييد محب ما هستيد و آن افراد اقرار کردند که محب اهل بيت هستند و در اين حال حضرت رضا (ع) با روي باز و با گرمي از آنها پذيرايي کرد.
|
|
|
|
|